حضرت امام توصیههای زیادی در خصوص تلاوت قرآن، تدبر در قرآن، عمل به قرآن و احیای قرآن دارند.
ایشان در نامهای خطاب به عروس خود خانم فاطمه طباطبایی میفرمایند: «در قرآن کریم، این سرچشمه فیض الهی تدبر کن، هرچند صرف خواندن آن که نامه محبوب است به شنونده محجوب، آثاری دلپذیر دارد، لکن تدبر در آن انسان را به مقامات بالاتر و والاتر هدایت میکند. «أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَى قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا» و تا این قفل و بندها باز نگردد و به هم نریزد، از تدبر هم آنچه نتیجه است حاصل نگردد.
خداوند متعال پس از قَسَم عظیم میفرمایند: «اِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ * فِی کِتَابٍ مَکْنُونٍ * لَا یَمَسُّهُ اِلاّ الْمُطَهَّرُونَ» و سر حلقه آنها آنان هستند که آیه تطهیر در شأنشان نازل گردیده، تو نیز مأیوس نباش، که یأس از اقفال بزرگ است. به قدر میسور در رفع حجب و شکستن اقفال برای رسیدن به آب زلال و سرچشمه نور کوشش کن. تا جوانی در دست تو است کوشش کن در عمل و در تهذیب قلب و در شکستن اقفال و رفع حجب که هزاران جوان که به افق ملکوت نزدیکترند موفق میشوند و یک پیر موفق نمیشود... در این مخاطبه بین حبیب و محبوب و مناجات بین عاشق و معشوق، اسراری است که جز او و حبیبش کسی را بر آن راه نیست و امکان راه یافتن هم نمیباشد.» (صحیفه امام، ج 18، ص 446ـ 447)
ایشان در نامهای دیگر خطاب به فرزندشان مرحوم حاج سید احمد خمینی به تلاوت قرآن ولو بدون فهم معانی آن سفارش میکنند و میفرمایند: «فرزندم با قرآن، این بزرگ کتاب معرفت آشنا شو، اگر چه با قرائت آن و راهی از آن به سوی محبوب باز کن و تصور نکن که قرائت بدون معرفت اثری ندارد که این وسوسه شیطان است. آخر، این کتاب از طرف محبوب است برای تو و برای همه * نامه محبوب، محبوب است، اگر چه عاشق و محبّ مفاد آن را نداند و با این انگیزه، حبّ محبوب که کمال مطلوب است به سراغت آید و شاید دست گیرد.» (قرآن کتاب هدایت، شماره 124)
حضرت امام رشد و تعالی گذشته مسلمین را در عمل به قرآن میدانند و همین راه را برای ملت مسلمان ایران، تنها راه نجات بخش دانسته، میفرمایند: «در پناه قرآن بود که اسلام در نیم قرن بر همه امپراطوریهای آن وقت غلبه کرد و ما مادامی که در پناه قرآن هستیم، بر دشمنان غلبه خواهیم کرد و اگر خدای نخواسته دشمنان اسلام ما را از اسلام و قرآن جدا کردند، باید بنشینیم و ببینیم که ما در ذلت، خفت، بندگی، زندگی میکنیم. استقلال و آزادی در پیروی از قرآن کریم و رسول اکرم(ص) است.» (صحیفه امام، ج 7، ص 131)
از نظر امام احیای قرآن و خارج ساختن آن از مهجوریت، تنها راه غلبه بر مشکلات و علوّ درجه مسلمین در جهان است و باید تلاش کنیم غبار از چهره قرآن بزداییم. ایشان می فرمایند: «اسلام همه چیز برای مسلمین آورده است، همه چیز، قرآن در آن همه چیز است، لکن مع الأسف ما استفاده از آن نکردهایم و مسلمین مهجورش کردند، یعنی استفادهای که باید از آن بکنند نکردند. باید مردم را توجه داد، گرایش داد به اسلام [و قرآن.]» (همان، ج 12، ص 320)
مرحوم امام در جایی دیگر میفرمایند: «مشکل بزرگ مسلمین این است که قرآن کریم را کنار گذاشتهاند و تحت لوای دیگران در آمدهاند.» (همان، ج 13، ص 275)
حضرت امام از میان آیات و سور قرآن به بعضی آیات و سور عنایت ویژهای داشتهاند، از جمله آیات آخر سوره حشر که میفرمایند: «سوره مبارکه حشر را مطالعه کن که گنجینههایی از معارف و تربیت در آن است و ارزش دارد که انسان یک عمر در آنها تفکر کند و از آنها به مدد الهی توشهها بردارد، خصوصاً آیات اواخر آن.» (همان، ج 18، ص513)
نویسنده:
منبع: فارس